ای روح مه گرفته ای آسمان ابری با من ببار تا صبح دیگر نمانده صبری بدرود با تو ای خوب ای از غزل فراتر برگرد تا سرآغاز ای تکیه گاه آخر در چشم تو نشستن آغاز گم شدن بود این لحظه های بی تو تکرار مرگ من بود بین من و نفسهات دیوار بود و دیوار غمگین تر از غروبم در آرزوی دیدار ای روح مه گرفته ای آسمان ابری با من ببار تا صبح دیگر نمانده صبری بدرود با تو ای خوب ای از غزل فراتر برگرد تا سرآغاز ای تکیه گاه آخر از دور بوسه بر تو بر چشمهای گریان از دستهای مومن تا شانه های لرزان برگرد تا سرآغاز تا شاعران بیدار تعبیر هر ترانه دیگر خدانگهدار